POLSKIE FILMY NA FESTIWALU HOT DOCS

Już jutro, 23 kwietnia, startuje Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych „Hot Docs” w Kanadzie. W programie znalazły się trzy polskie dokumenty: „Koniec świata” Moniki Pawluczuk, „Miejsce” Julii Popławskiej oraz „Królowa ciszy” Agnieszki Zwiefki. Zapraszamy do zapoznania się z recenzjami filmów oraz wywiadami z twórcami.

Dla filmu „Koniec świata” pokaz na Hot Docs będzie światową premierą. „Koniec świata” to kameralny, autorski film dokumentalny, w którym kilka historii spotyka się w czasie jednej nocy. W tę jedną noc, podobną do wielu innych, ludzie w dużym mieście, nękani samotnością, chcą z kimś porozmawiać. Niektórzy wzywają - często niepotrzebnie - pogotowie, inni przychodzą w środku nocy na terapię, jeszcze inni dzwonią do radia, gdzie prowadzący zadaje pytanie o koniec świata – co on znaczy dla każdego z nas z osobna. Opowiadają o sprawach tragicznych, bolesnych, a czasem drobnych, wręcz zabawnych. Zauważalna i poruszająca jest ich wielka potrzeba rozmowy, bycia wysłuchanym, potrzeba bycia z kimś obok. Radio jest motywem łączącym ten nocny świat – słyszymy je w karetce, w taksówce wiozącej klienta na terapię, w monitoringu miejskim, gdzie na dziesiątkach ekranów widzimy nocne życie miasta. Radio jest klamrą spajającą film oraz źródłem najważniejszych pytań.

W swojej recenzji Daniel Stopa pisze: Tytuł filmu Pawluczuk jest przewrotny. W pierwszym momencie przywodzi na myśl całą masę filmów katastroficznych z efektownymi fajerwerkami, ale już krótki odbiór „Końca świata” w pełni oddaje klimat całości – nastrój medytacji, subtelnego zanurzenia się we wnętrza bohaterów, a także w głąb nas samych.

Pełen tekst recenzji znajduje się na naszej stronie internetowej. Zapraszamy także do przeczytania wywiadu z Moniką Pawluczuk.

„Królowa ciszy” to film opowiadający historię głuchoniemej 10-letniej Denisy - dziewczynki z nielegalnego romskiego koczowiska – ale też i historię samego miejsca zagrożonego eksmisją. Podobnie jak pozostałe dzieci z koczowiska, Denisa nigdy nie była w szkole, nie potrafi pisać ani czytać, żyje w ekstramalnie trudnych warunkach, bez bieżącej wody, bez stałego dostępu do prądu. Na dodatek wyśmiewana jest również przez swoich równieśników, którzy mówią o niej wprost „głucha” bądź „głupia” rzadko kiedy posługując się jej imieniem. Denisa żyje jednak w swoim własnym świecie. Od kiedy znalazła na wysypisku śmieci karton z filmami Bollywood – stały się one dla niej ucieczką od codzienności. Dziewczynka całymi dniami ogląda Bollywoodzkie choreografie i próbuje je odtwarzać. Ponieważ Denisa nigdy nie nauczyła się mówić, jej jednym językiem jest taniec. Tylko w tańcu może wyrzucić z siebie wściekłość, pokazać smutek czy radość. W filmie dwie warstwy – dokumentalna, stricte obserwacyjna i musicalowa, inspirowana filmami Bollywood płynnie się przeplatają tworząc jedną spójną opowieść.

W pewnym sensie „Królowa ciszy” pokazuje także siłę kina. Dzięki kamerze i filmowym narzędziom, Denisa może spełniać swoje marzenia i komunikować się ze światem. Ważny jest w tym wszystkim pierwiastek ludzki. To dzięki pomocy bezinteresownej lekarki Denisa zaczyna słyszeć, poznawać świat i doświadczać go w zupełnie inny, pełniejszy sposób. Również dzięki reżyserce, która zdecydowała się być bliżej bohaterki niż „wielkich” spraw, wnętrze dziewczynki może przemówić, a my możemy je zobaczyć. –  tak o filmie pisze Daniel Stopa. Pełna recenzja filmu dostępna jest na naszej stronie internetowej.

„Miejsce”, film Julii Popławskiej, dokumentuje codzienność w najwyżej położonym miejscu pracy w Polsce, gdzie trwa nieprzerwanie nocna obserwacja otaczającego świata. Pracownicy zawieszeni w „Miejscu” poza  czasem i przestrzenią  trwają niewzruszenie na stanowisku pracy mimo przeciwności i zaskakujących sytuacji. 

Dotknąć tego  świata obrazem i dźwiękiem – pod tym kątem Popławska zbliża się do swoich bohaterów. Tak jak oni staje przed piękną i niemożliwą do opisania przestrzenią, kieruje w nią swoją kamerę i próbuje przybliżyć nam choć część tego wyjątkowego miejsca.

Wywiad z Julią Popławską oraz recenzję filmu można również przeczytać na stronie PolishDocs.

W pitchingu podczas Hot Docs Forum weźmie udział polsko-angielski projekt "Reporter" Magdaleny Szymków. Komisja selekcyjna, w składzie: Michael Gries (ZDF), Ben Braun (Submarine), and Brigid O’Shea (DOK Leipzig), wybrała do pitchingu zostało 19 projektów z całego świata. Hot Docs Forum odbędzie się 29 i 30 kwietnia.

Zainicjowany w 1993 roku Hot Docs Canadian International Documentary Festival jest największym festiwalem filmów dokumentalnych na kontynencie amerykańskim. Odbywa się co roku na wiosnę, a pokazom filmowym towarzyszą międzynarodowe targi filmowe i konferencje branżowe. Tegoroczna, 22. edycja, potrwa od 23 kwietnia do 3 maja. W czasie jej trwania zostanie pokazanych 210 filmów z 45 krajów, wybranych z 2435 zgłoszonych do selekcji. Podczas Festiwalu odbędzie się 47 światowych premier oraz 55 międzynarodowych.

Pełen program festiwalu dostępny jest na stronie Festiwalu.